Zo zorg je dat werk nooit als werk voelt.

Assessment Center
Deel dit artikel op social media
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp

Door Leon Hendriks

Mijn eigen loopbaan begon binnen grote retail-organisaties. Ik ben van origine etaleur en hield me voornamelijk bezig met het visueel interessant maken van de verkoopoppervlaktes van de winkels. Dit is een flink contrast met de functie die ik nu uitoefen. Nu ben ik verantwoordelijk voor het coachen en opleiden van een diversiteit aan mensen uit alle organisatielagen van bedrijven. Als ik naar het verloop binnen mijn loopbaan kijk, is dit voor mij een heel logische verandering. Echter voor buitenstaanders is dat heel anders.

Zo heb ik een aantal (oud-)collega’s uit mijn vroegere werkkring die ook heel wat anders zijn gaan doen, en hun professionele leven nu compleet anders invullen. Keuzes die ik ook niet zou hebben verwacht bij deze mensen. Echter: met de kennis die ik heb opgedaan bij VIPD, kan ik heel wat keuzes veel beter begrijpen.

In het oog springt Marga, een collega waar ik in het verre verleden mee heb samengewerkt. Ik: een eigenwijze etaleur met alleen maar oog voor: “Is dit mooi?”. Zij: Een door-cijfers-gedreven rayonmanager in hetzelfde afzetgebied van ons bedrijf. Geloof me: dat botste nogal eens. Creativiteit en commercialiteit gaan in sommige organisaties niet samen. Zij en ik waren daar het toonbeeld van. Als mensen konden wij het erg goed vinden met elkaar. Maar als collega’s: nee, dat was geen succes.

Natuurlijk botst dat

Om de bovenstaande situatie in VIPD-taal uit te leggen:
Marga heeft een economische drijfveer, en zeker een gele gedragsstijl. Zij wist alle mensen aan haar kant te krijgen om samen te werken en daar een commerciële draai aan te geven. Waar Marga werkte werd geld verdiend.
Ikzelf had en esthetische drijfveer, maar óók een gele gedragsstijl. Ik wist alle mensen mee te krijgen in mijn creatieve ideeën. Commercieel of niet: iedereen stond er achter.
Natuurlijk botst dat. Uiteindelijk kwamen we er wel uit, maar dat ging niet zonder “slag of stoot”…

Jaren later kwam ik Marga weer tegen. En natuurlijk: als personen hebben we altijd een goede klik gehad, dus onze eerste “date” bij een leuke koffietent in Arnhem was erg gezellig. Toen vertelde Marga dat ze over gestapt is naar de zorg. Na jaren alleen maar cijfermatig te hebben gewerkt, een verhuizing achter de rug en behoefte aan totaal iets anders, heeft ze besloten haar talenten in de zorg in te zetten.

Zij die alleen maar aan cijfers kon denken, staat nu in de zorg.

In eerste instantie was ik erg verbaasd. “Zij die alleen maar aan cijfers kon denken, staat nu in de zorg.” Toen ik beter ging luisteren hoorde ik het echte verhaal.

Marga heeft naast haar economische drijfveer ook een sociale drijfveer, en die is eigenlijk nog veel sterker bij haar aanwezig. Marga is altijd (ook in mijn ogen) een snelle, faire beslisser geweest. Iets wat past bij een rode gedragsstijl. De huidige functie van Marga is nu Teamleider complexe zorg in een middelgrote organisatie. En die keuze is dus heel goed te verklaren.

Wat we van elkaar zien in ons werk is wat wij noemen: onze “responsstijl”. Dat is het gedrag dat wij bewust laten zien in onze werksituatie, omdat de invulling van de functie dat van ons verwacht. Óf omdat wij denken dat dat van ons verwacht wordt.

Sommige dingen moeten gewoon gebeuren.

Marga liet in de retail haar economische drijfveer volop zien en ze combineerde dat met haar amicale en besluitvaardige gedragsstijl. En op dat economische botsten wij. Terwijl wij elkaar vonden op ons “gele”, zonnige gedrag.

Nu geeft Marga ruimte aan haar sociale drijfveer. Onvoorwaardelijk er voor mensen zijn, en de beslissingen kunnen nemen wanneer het moet. Zonder dat daar teveel emotie bij komt. “Sommige dingen moeten gewoon gebeuren!” zegt zij. “Leuk of niet.” En daarnaast weet ze toch mensen makkelijk te inspireren en te enthousiasmeren.

Geef ruimte aan je drijfveren.

Als ik de kennis van VIPD over gedragsstijlen en drijfveren niet had gehad, was haar keuze voor een carrière in een ander werkveld volkomen onbegrijpelijk geweest. Echter: ik snap het maar al te goed. Ik heb min of meer hetzelfde gedaan, ik ben ook ruimte gaan geven aan mijn andere drijfveren. (Daar vertel ik later meer over…)

Koud commercieel bestaat niet. Dat is alleen perceptie vanuit een andere gedragsstijl of drijfveer.

Warmte in de zorg bestaat zeker wél. Maar ook verschillende gedragsstijlen en drijfveren zullen dit anders ervaren.

Wat je met die kennis doet bepaalt jouw keuze voor je werkkring. Ik kan het, als ervaringsdeskundige, aan iedereen aanraden. Doe dát waar je echt gelukkig van wordt, dan voelt werk nooit als werk.

Léon Hendriks is consultant bij VIPD.